LiveBuild profiel: Emilia Namme

Projectcoördinator LiveBuild in Kameroen
LiveBuilders Tirzah en Carine bezochten – los van elkaar – Kameroen en onze projecten. Een bijzonder avontuur met soms ook moeilijke momenten. Zij interviewden en fotografeerden daar de bijzondere mensen die met LiveBuild werken. Met deze portretten willen we je een mooi inkijkje geven in de drijfveren van een aantal sleutelfiguren in het Kameroense verhaal van LiveBuild.
“In Afrika is het gebruikelijk om te delen. Ook voor de kinderen. Mijn ouders wonen in een dorp en zijn boeren, mijn vader heeft nooit doorgeleerd. Omdat ik al jong interesse toonde voor school en leren, besloot mijn oom, de oudste zoon, mij op te voeden bij hem thuis. Mijn tante is opgeleid in de VS. Ik hoor er helemaal bij, aan niks merk je dat het mijn echte ouders niet zijn. Ze beschouwen mij als hun dochter. Elke dag maak ik hun ontbijt en kook ik voor ze. Dat hoort zo vind ik.”
“Lerares, dat beroep hadden ze in eerste instantie voor ogen voor mij. Ik had nooit gedacht dat ik geschiedenis zou gaan studeren. Die keuze werd voor mij gemaakt op school. Ik bleek erg goed op het hoogste niveau. Voor rechten heb ik ook een inleidend examen gedaan, maar daar kwam ik helaas niet binnen.”
Emilia Namme
“Na mijn studie bleef ik niet lang thuis zitten. Ik had al te veel pas afgestudeerden gezien die dat wel deden, en die bleven hangen, jarenlang. Ik vond dat ik proactief moest zijn. Je kunt niet altijd kiezen wat je wilt, en niet alles levert meteen geld op. Je doet wat er voorhanden is. You get out there and do something useful. Velen willen meteen te veel, dikke banen, veel verdienen.”
“Met mijn CV ging ik overal langs, en zo kwam ik als vrijwilliger terecht bij een grassroots NGO in community education. Ik ging naar dorpen en gaf voorlichting, betaalde meestal voor mijn eigen transport. Twee jaar heb ik het werk gedaan. Ik vond het geweldig, maar het was op een gegeven moment tijd om verder te gaan.”
“Op een dag zat ik in een internetcafé en hoorde ik een groepje praten over een vacature bij LiveBuild. Mijn oren stonden wijd open. Toen het groepje weg ging, stond de website nog open. Ik kocht een paar extra minuten en schreef alles over. Zo zag ik dat LiveBuild samenwerkt met het Center for Economical DEVELOPMENT (CED), dat ik wel kende. Daar bracht ik mijn CV in juli. In september werd ik uitgenodigd voor een gesprek. Eerst via de mail, daarna via Skype. Die dag kon ik geen hap door mijn keel krijgen. Ik had wel ervaring met communitywerk maar niet specifiek met waterprojecten, daarom twijfelde ik. Maar van LiveBuild kreeg ik toch het vertrouwen dat stuk bij te leren. Uit vier mensen kozen ze mij. Sindsdien werk ik in het kantoor van CED van Eyole Lambe en zijn vrouw Doris en vanuit daar bezoek ik de projecten van LiveBuild in de dorpen.”
Emilia in Sanyar Bassee
“Ik weet hoe het leven daar is, want ik kom er zelf vandaan. Het maakt me gelukkig de mensen daar het plezier te zien hebben van water en onderwijs. Dat ik daarin de tussenpersoon kan zijn maakt me blij. Het is soms een uitdaging om mensen te laten begrijpen wat er nodig is voor een goed systeem, maar wel een leuke en een dankbare. Communicatie en creativiteit zijn mijn sterkste kanten en die helpen hier enorm bij.”
“Ik ben verliefd geworden op het werken aan een betere wereld, en heb het gevoel slechts aan het begin te staan van grotere dingen. Misschien niet alleen in Kameroen maar ook in andere landen, voor andere NGO’s. Ik zou graag meer van de wereld willen zien. Het leven draait voor mij om bouwen, aan de wereld en aan jezelf.”
“Natuurlijk hoop ik dat de regering hier eens zal veranderen, maar ik reken er niet op. Daarom moeten veranderingen meer van onderaf komen, vanuit de dorpen en de mensen daar zelf. Water, elektriciteit, onderwijs; het zal ertoe bijdragen dat mensen er kunnen blijven en niet allemaal naar de stad trekken, dat de levenskwaliteit er zal verbeteren, en dat alle getalenteerde jonge mensen die nu wegkwijnen, mee kunnen werken aan een beter Kameroen.”
Emilia tijdens de LiveBuild Day in Kameroen
“Sinds een jaar ben ik getrouwd, hij werkt in het noorden van deze regio, dus we zien elkaar niet vaak. Wel bellen we elke dag. Voor we gingen trouwen, hebben we een goed gesprek gehad over hoe ons leven eruit zou gaan zien. Ik zie mijn werk als ‘my first husband’ en wil niet meer dan twee of drie kinderen, omdat ik wil blijven werken. In januari 2016 heb ik mijn eerste kind mogen verwelkomen, een meisje. Op dit moment ben ik vooral van haar aan het genieten, en probeer ik langzaam maar zeker opnieuw de balans met werk te vinden.”
“God speelt een belangrijke rol in ons leven. Zonder hem werkt er niets en ik ben heel dankbaar voor alles wat op mijn pad is gekomen. Van mijn eerste salaris heb ik meteen tien procent naar de kerk gebracht.”

Carine Fraanje
Oude held
fraanjecarine@hotmail.com