Hoi, ik ben Eva en sinds een jaar werk ik bij Livebuild. Ik monitor en evalueer het Kasema project dat bestaat uit 5 dorpen: Kake II, Small Ekombe, Diffa, en Marumba I en II. Drie van de dorpen hebben al schoon (drink)water, alleen de Marumba’s niet.
Op het moment verblijf ik voor 2,5 maand in Kameroen. In 2014 ging ik naar Kameroen voor stage. Ik werd verliefd op en in het land. Sinds 2016 heb ik samen met mijn Kameroeneze vriend een zoontje. Mijn vriend woont nog hier, maar is mij 2 keer komen opzoeken. Dit is de 3de keer dat ik met mijn zoontje richting Kameroen ga. Ik zal de komende tijd korte blogs schrijven over onze belevenissen hier en over mijn werkzaamheden voor Livebuild.
Ik begin met een kijkje in ons ‘normale’ leven hier.
Maandag 22 januari.
Op pad voor water
Het is 7.30 en mijn zoontje is wakker. Meestal begint mijn dag als hij wakker wordt, al moet ik zeggen dat dat hier soms erg vroeg kan zijn. Hij wordt wakker van de hanen die kukelen, een van de vele bikes die langsrijden of af en toe van de vuilniswagen die om 6 uur ’s morgens luid toeterend door de buurt rijdt om vuilnis op te halen. Een goed initiatief natuurlijk, maar is het echt nodig om zo vroeg keihard te toeteren?
Blijkbaar is dat normaal hier, aangezien de meeste mensen toch al op zijn. Ze beginnen hun dag als de zon nog niet zo warm is, zodat ze bijvoorbeeld het land waar ze voedsel verbouwen kunnen bewerken. Ook voor ons begint de dag hier vroeg. Ik sta op en maak ontbijt voor ons: meestal stokbrood met een eitje en voor mijn zoontje nog yoghurt met havermout.
Als we klaar zijn is het tijd voor zijn bad, maar dat is vandaag een uitdaging.
Sinds vorige week hebben wij in het huis waar ik woon geen stromend water meer. Ik woon in een appartement waar nog 8 andere families wonen. Wij wonen op de derde verdieping. Het gebouw is aangesloten op een prive borehole.
Normaal doe je de kraan open en stroomt er op het eerste gezicht schoon water uit. Maar schijn bedriegt. Dit is water dat direct uit de grond komt en wat niet gefilterd of behandelt is. Als je het water laat staan zie je na een tijdje op de bodem allerlei deeltjes bezinken. Dit is vooral zand, maar god mag weten wat er allemaal nog meer in zit. Het water zit vol bacteriën en kan dus echt niet gedronken worden. Ik werd zelfs gewaarschuwd dat ik er geen eens mijn tanden mee kon spoelen.
Maar sinds een week is er dus geen stromend water meer. Dit komt omdat het droogteseizoen is en de bron leeg is. Hier heeft de hele buurt last van en dit betekend dat we water bij een waterkraan verder in de buurt moeten halen. In onze pyjama’s gaan we op pad met zo’n 10 flessen, waar samen 100 liter water in kan. Ik neem mijn zoontje achter op mijn rug mee en til 2 flessen mee terug en naar boven. Naar al dit werk kunnen we ons eindelijk wassen.
‘Banananaaa’
Ondertussen is het al 10.00 uur en vertrekt mijn vriend naar zijn werk.
Ik ga samen met mijn zoontje naar de weg toe waar allerlei kleine winkeltjes zijn die eten verkopen. Dit is onze supermarkt. Ik koop eieren, melkpoeder, aangezien ‘echte’ melk hier schaars is, bloem en suiker. Je raad het vast al, ik ga voor lunch pannenkoeken maken. Jammie! Meestal eten we tussendoor wat fruit. Dat smaakt hier zoveel lekkerder. Mijn zoontje is gek op de kleine, zoete bananen en roept de hele dag: banananaaa. Net een minion. Het is jammer dat ik geen oven heb anders had ik zeker bananenbrood gebakken.
Na de vroege lunch rond 12 uur breng ik mijn zoontje naar bed. Hij is bijna 2 jaar dus doet gelukkig nog een middagslaapje. Meestal neem ik die tijd om wat voor mijzelf te doen, zoals nu het begin van deze blog te schrijven, mijn mail te checken als het internet goed werkt of soms heerlijk tv te kijken. Hier kan ik de nieuwste films en series kijken. Ik kijk de film the mountains between us en als mijn zoontje wakker wordt maak ik ons klaar om uit huis te gaan. We gaan rond 3 uur even langs mijn vriend zijn werk en daar kom ik ook wat vrienden tegen waar ik gezellig mee bijklets. Iedereen is hier gek op kinderen en let ondertussen op mijn ondernemende kind.
Het eind van de dag
Rond 5 uur ga ik naar een restaurantje waar ik voor ons jollof rijst met kip bestel. Meestal eet ik voor de begrippen hier extreem vroeg. Mijn zoontje krijgt meestal rond die tijd trek en slaapt al als de rest hier rond 8 of 9 uur eet.
Vandaag haal ik eten, dat kost hier ongeveer 2,30 voor 1 maaltijd waar we samen genoeg aan hebben en het scheelt mij uren werk in de keuken. Al kook ik hier vaak en maak dan spaghetti met zelfgemaakte saus, pindasoep met rijst,
hotpot, dat zijn gekookte aardappels in een tomatensaus, Kip DG, gebraden kip en gebakken banaan in met tomatensaus en groente ( mijn favoriet!). De traditionele gerechten als kati kati, okobong, ndole, eru of ekwang kan ik nog niet heel goed bereiden en laat ik over aan de experts terwijl ik observeer.
We zijn 18.30 thuis, gaan tv kijken en spelen wat. Dan is het tijd voor bad, of beter gezegd de emmer. Ik was mijn zoontje in een emmer waar die nog net in kan zitten. Dat vind hij heerlijk. Meestal warm ik wat water op zodat het water niet zo koud is voor hem. De hele dag door heb ik denk ik al zo’n 30 liter water verbruikt. Geloof mij, als stromend water niet vanzelfsprekend is dan ga je een stuk efficiënter om met water. Je neemt het niet meer zo voor lief. Dat is een van de redenen waarom ik graag voor Livebuild werk; omdat ik graag bijdraag aan toegang tot schoon (drink)water.
Na het bad is het tijd voor een boekje en bed. Meestal slaapt hij rond 8 uur, dat is ook de tijd wanneer mijn vriend terug komt van zijn werk dus soms wacht ik even zodat hij hem tenminste nog wakker ziet. Als de kleine slaapt gaan we buiten zitten op de bank op het balkon en bespreken we de dag met een biertje.
Ja dat kan hier gewoon op de maandag, daar bestaan geen regels voor!
Een heerlijke manier om de dag af te sluiten.
